Πολλοί γονείς κατά καιρούς μου λένε ότι το παιδί τους δεν θέλει να κάνει Αγγλικά, δεν του αρέσουν ή βαριέται. Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές γιατί συμβαίνει αυτό και κυρίως με τα Αγγλικά. Όταν έκανα την πτυχιακή μου για το Μεταπτυχιακό, σε ένα μικρό δείγμα βεβαίως αλλά από την εμπειρία μου νομίζω ότι συμβαίνει, προέκυψε ότι η πρώτη ξένη γλώσσα που μάθαιναν τα παιδιά, δεν ήταν η αγαπημένη τους. Η μεγάλη αγάπη ήταν η δεύτερη ξένη γλώσσα. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Νομίζω ότι ο κύριος υπαίτιος είναι η έλλειψη κινήτρου. Τη δεύτερη ξένη γλώσσα την επιλέγουμε, την πρώτη μας την επιβάλλουνε. Για να αγαπήσουν λοιπόν τα παιδιά την πρώτη ξένη γλώσσα, όποια κι αν είναι αυτή, πρέπει όχι να την επιβάλλουμε, αλλά να δημιουργήσουμε κίνητρα, να δημιουργήσουμε θαυμασμό και επιθυμία. Ας δούμε όμως πώς ακριβώς θα κινητοποιήσουμε το παιδί και ποιος είναι ο σωστός τρόπος.
Οι πιο πολλοί προσπαθούμε να δώσουμε λάθος κίνητρα, τα οποία εκλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο υποσυνείδητα από τα παιδιά και έχουν λάθος αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, δυο πολύ συνηθισμένες φράσεις είναι οι εξής:
- Μάθε Αγγλικά γιατί εμείς που δεν μάθαμε είδες που καταλήξαμε;
Μετάφραση: Που καταλήξατε; Είστε οι θεοί του, είστε τέλειοι, για το παιδί σας είτε ξέρετε είτε δεν ξέρετε Αγγλικά, δεν αλλάζει ο θαυμασμός και η αγάπη που τρέφει για εσάς. Άρα, κανένα κίνητρο δεν δώσατε, μη σας πω ότι τα αποτρέψατε κιόλας.
- Μάθε Αγγλικά γιατί χωρίς Αγγλικά δεν θα μπορείς να βρεις δουλειά.
Μετάφραση: Ποια δουλειά; Τι λέει; Πότε πάμε για μπάλα; Το παιδί του δημοτικού αλλά και του γυμνασίου, μόνο τη δουλειά δεν έχει στο μυαλό του. Τα κοριτσάκια συνήθως θέλουν να γίνουν κομμώτριες και τα αγοράκια ποδοσφαιριστές. Άρα, ποια Αγγλικά και τι μας λέτε τώρα; Για μια βούρτσα και μια μπάλα, αγγλικά δεν χρειάζομαι.
Ποιος είναι ο σωστός τρόπος όμως για να δημιουργήσω κίνητρα; Πρώτα απ’ όλα, θεωρώ ότι το παιδί πρέπει να γνωρίσει τη χώρα στην οποία μιλάνε αυτή τη γλώσσα, να μάθει για τις συνήθειες και τα έθιμα τους, να δει εικόνες, βίντεο…. να δημιουργήσουμε μια προσμονή. Να μάθει για να θελήσει να επισκεφτεί, να μιλήσει, να γνωρίσει έναν διαφορετικό πολιτισμό. Οπότε, θα πρότεινα από μικρή ηλικία, πριν ξεκινήσει το παιδί Αγγλικά, και όλως τυχαίως, χωρίς να είναι αναγκαστικό, να τραγουδήσουμε ένα τραγουδάκι, να δούμε ένα βιντεάκι, κάποιος που έχει επισκεφτεί τη χώρα να μας πει πως τα πέρασε, τι έκανε… να δημιουργήσουμε ένα ενδιαφέρον. Και φυσικά, να δείξουμε στο παιδί με ποιον τρόπο του είναι χρήσιμη αυτή η γλώσσα στο τώρα, κι όχι 10 χρόνια μετά. Τα Αγγλικά βρίσκονται στην καθημερινή μας ζωή, στις ταινίες που βλέπουμε, στις οδηγίες των διάφορων συσκευών, στα παιχνίδια που παίζουν στο υπολογιστή και σε τόσα άλλα. Κάπως έτσι πρέπει να δώσουμε στα παιδιά να καταλάβουν πόσο βρίσκονται τα Αγγλικά στην καθημερινότητά τους και πόσο θα τα βοηθήσει η εκμάθηση αυτής της γλώσσας.
